شاید برایتان جالب باشد که بدانید پیدایش نایلون، این ماده پرکاربرد در زندگی روزمره ما، ریشه در یک کنجکاوی علمی و یک کشف تصادفی دارد. در دهه 1930 میلادی، والاس کاروترز و تیم تحقیقاتی‌اش در شرکت DuPont، مشغول تحقیق بر روی پلیمرها و ایجاد جایگزینی برای ابریشم طبیعی بودند. در جریان این تحقیقات بود که آن‌ها به طور اتفاقی به پلی‌آمیدی با خواص منحصر به فرد دست یافتند که بعدها با نام نایلون شناخته شد.
نایلون: یک انقلاب در صنعت نساجی و فراتر از آن
نایلون (Nylon) در واقع نام تجاری برای گروهی از پلیمرهای مصنوعی به نام پلی‌آمیدها (Polyamides) است. ساختار شیمیایی این پلیمرها شامل زنجیره‌های بلند مولکولی است که در آن‌ها واحدهای تکرارشونده آمیدی (-CONH-) به یکدیگر متصل شده‌اند. این ساختار منحصر به فرد، به نایلون خواص ویژه‌ای می‌بخشد:
کشف نایلون، به ویژه نایلون 6,6، یک تحول بزرگ در صنعت نساجی ایجاد کرد و به سرعت جایگزین ابریشم در تولید جوراب‌های زنانه و سایر منسوجات شد. اما کاربردهای نایلون به صنعت نساجی محدود نماند و این ماده به دلیل خواص منحصربه‌فردش در صنایع مختلفی از جمله تولید قطعات خودرو، الیاف صنعتی، نخ ماهیگیری و حتی تجهیزات پزشکی نیز به کار گرفته شد.
